Taylor Mali: «Τι κάνουν οι Δάσκαλοι»

Ο Τέιλορ Μάλι (Taylor Mali) γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη το 1965.Δίδαξε επί 9 χρόνια Αγγλικά (Γλώσσα), Ιστορία και Μαθηματικά. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές. Υπήρξε πρόεδρος του μη-κερδοσκοπικού οργανισμού Poetry Slam, Inc. που διοργανώνει διαγωνισμούς απαγγελίας ποιημάτων από τους ίδιους τους ποιητές.

Κατά τη διάρκεια δείπνου, ένας δικηγόρος απευθύνεται υποτιμητικά προς κάποιο δάσκαλο (τον Τέιλορ Μάλι) θυμίζοντας στους συνδαιτημόνες μια παροιμία:
«όσοι μπορούν, κάνουν∙
όσοι δεν μπορούν, διδάσκουν»
και τον ρωτάει: «τι κάνει» ... «πόσα χρήματα βγάζει» και ο δάσκαλος απαντά ....

 

Από το Twitter του Taylor Mali:

 

What Teachers Make		Τι κάνουν οι Δάσκαλοι
by Taylor Mali		του Τέιλορ Μάλι
He says the problem with teachers is:		Λέει ότι το πρόβλημα με τους δασκάλους είναι:
What’s a kid going to learn from someone who decided his best option in life was to become a teacher?		Τι μπορεί να μάθει ένα παιδί από κάποιον ο οποίος αποφάσισε ως καλύτερη επιλογή της ζωή του το να γίνει δάσκαλος;
He reminds the other dinner guests that it’s true what they say about teachers:		Υπενθυμίζει στους υπόλοιπους καλεσμένους στο γεύμα ότι είναι αλήθεια αυτό που λένε για τους δασκάλους:
Those who can, do; those who can’t, teach.		«Όσοι μπορούν, κάνουν∙ όσοι δεν μπορούν, διδάσκουν».
I decide to bite my tongue instead of his and resist the temptation to remind the dinner guests that it’s also true what they say about lawyers. Because we’re eating, after all, and this is polite conversation.		Αποφασίζω να δαγκώσω τη γλώσσα μου -αντί για τη δική του- και να αντισταθώ στον πειρασμό να υπενθυμίσω στους συνδαιτημόνες ότι είναι αλήθεια κι’ όσα που λέγονται για τους δικηγόρους, επειδή τρώμε, τέλος πάντων, και υποτίθεται ότι κάνουμε μια πολιτισμένη συζήτηση.
I mean, you’re a teacher, Taylor. Be honest. What do you make?		«Θέλω να πω, είσαι δάσκαλος Τέιλορ, πες την αλήθεια, τι κάνεις-πόσα “βγάζεις”;»
And I wish he hadn’t done that— asked me to be honest— because, you see, I have this policy about honesty and ass-­‐kicking: if you ask for it, then I have to let you have it.		Και, μακάρι να μην το είχε κάνει αυτό –μου ζήτησε να είμαι ειλικρινής– γιατί, βλέπεις, έχω αυτή τη πολιτική σχετικά με την ειλικρίνεια και το «ξυλοφόρτωμα»: Αν τα ζητάς, θα σου κάνω τη χάρη να τα έχεις!
You want to know what I make?		Θέλεις να μάθεις τι κάνω;
I make kids work harder than they ever thought they could.		Κάνω τα παιδιά να δουλεύουν πιο σκληρά από όσο φαντάζονται ότι μπορούν.
I can make a C+ feel like a Congressional Medal of Honor and an A-­‐ feel like a slap in the face. How dare you waste my time with anything less than your very best.		Μπορώ να κάνω έναν μέτριο μαθητή, να αισθάνεται αριστούχος (κάτοχος μεταλλίου τιμής) κι έναν αριστούχο να αισθάνεται σαν να έφαγε σφαλιάρα: «Πώς τολμάς να σπαταλάς το χρόνο μου με κάτι λιγότερο από το καλύτερο που μπορείς!».
I make kids sit through 40 minutes of study hall in absolute silence.  No, you may not work in groups. No, you may not ask a question. Why won’t I let you go to the bathroom? Because you’re bored. And you don’t really have to go to the bathroom, do you?		Κάνω τα παιδιά να κάθονται επί 40 λεπτά στην αίθουσα σε απόλυτη ΗΣΥΧΙΑ. Όχι, δεν μπορείς να δουλεύεις σε ομάδες! Όχι, δεν μπορείς να κάνεις μια ερώτηση! Κατέβασε το χέρι σου κάτω ... Γιατί δεν σου επιτρέπω να πας τουαλέτα; Επειδή βαριέσαι και δεν θέλεις στ’ αλήθεια να πας στη τουαλέτα, έτσι δεν είναι;
I make parents tremble in fear when I call home: Hi. This is Mr. Mali. I hope I haven’t called at a bad time, I just wanted to talk to you about something your son said today. To the biggest bully in the grade, he said, “Leave the kid alone. I still cry sometimes, don’t you? It’s no big deal.” And that was noblest act of courage I have ever seen.		Κάνω τους γονείς να τρέμουν από φόβο όταν τους τηλεφωνώ στο σπίτι: Γειά σας. Εδώ ο κ. Μάλι. Ελπίζω να μην κάλεσα σε ακατάλληλη ώρα. Θέλω απλά να σας μιλήσω για κάτι που είπε ο γιος σας σήμερα στη Τάξη. Στον μεγαλύτερο νταή της Τάξης είπε: “Άσε το παιδί ήσυχο. Κι εγώ κλαίω μερικές φορές, εσύ δεν κλαις; Σιγά το θέμα”. Κι αυτό ήταν η πιο ευγενική και θαρραλέα πράξη που έχω δει ποτέ.
I make parents see their children for who they are and what they can be.		Κάνω τους γονείς να δουν τα παιδιά τους όπως είναι και όπως θα μπορούσαν να γίνουν.
You want to know what I make? I make kids wonder,		Θέλεις να ξέρεις τι κάνω; Κάνω τα παιδιά να απορούν-θαυμάζουν.
I make them question. I make them criticize. I make them apologize and mean it. I make them write. I make them read, read, read.		Τα κάνω να αμφισβητούν. Τα κάνω να έχουν κριτική σκέψη. Τα κάνω να ζητάν συγγνώμη και να το εννοούν. Τα κάνω να γράφουν. Και μετά τα κάνω να διαβάζουν, να διαβάζουν, να διαβάζουν.
I make them spell definitely beautiful, definitely beautiful, definitely beautiful over and over and over again until they will never misspell either one of those words again.		Τα κάνω να συλλαβίζουν, απόλυτα όμορφα, απόλυτα όμορφα, από-λυ-τα ό-μορ-φα, Από-λυ-τα ό-μορ-φα! Μέχρι να μην ξανακάνουν κανένα λάθος σε καμιά από αυτές τις λέξεις!.
I make them show all their work in math and hide it on their final drafts in English.		Τα κάνω να δείχνουν όλη τους τη δουλειά, αναλυτικά, στα Μαθηματικά και να κρύβουν τα προσχέδια τους στη Γλώσσα.
I make them understand that if you’ve got  this, then you follow  this, and if some one ever tries to judge you by what you make, you give them  this.		Τα κάνω να καταλάβουν ότι αν έχεις «αυτό» (και δείχνει το μυαλό), πρέπει να ακολουθείς «αυτό» (και δείχνει την καρδιά), κι αν κάποιοι προσπαθήσουν να σε κρίνουν από το τι κάνεις-«βγάζεις», εσύ να τους δίνεις «αυτό»...(και δείχνει το μεσαίο δάχτυλο ...).
Here, let me break it down for you, so you know what I say is true:		Τώρα, άσε να στο κάνω λιανά για να ξέρεις ότι αυτό που λέω είναι αλήθεια:
Teachers make a goddamn difference!		Οι δάσκαλοι κάνουν την αναθεματισμένη τη διαφορά!
Now what about you?		Εσύ τι κάνεις;

Το κείμενο του ποιήματος: http://www.taylormali.com

Από το Twitter του Taylor Mali:

Taylor Mali: «Διδάσκω για τη Φωτιά»

 

I Teach for the Fire		Διδάσκω για τη Φωτιά
by Taylor Mali		του Τέιλορ Μάλι
I teach for the fire, the moment of ignition. The spark, that light bulb of cognition going on in the dark over an adolescences head.		Διδάσκω για τη φωτιά, για τη στιγμή της ανάφλεξης, τη σπίθα, όταν το φωτεινό μανιτάρι της γνωστικής λειτουργίας σαρώνει το σκοτάδι πάνω από τα κεφάλια των άδολων μαθητών.
Oh beautiful incandescence dazzling the dead air all around my room.		Ω πανέμορφη ανάφλεξη! Κατακλύζει την νεκρή ατμόσφαιρα της Τάξης μου.
He tries and he tries and he tries and boom he gets it and you can see it in his eyes.		Προσπαθεί, προσπαθεί, προσπαθεί και ... μπουμ! Το «πιάνει» (το καταλαβαίνει) και το βλέπεις στα μάτια του.
I teach for that moment. I teach for the moment that the elephants all realize that they have wings and can rise above the gutter.		Διδάσκω γι' αυτή τη στιγμή. Διδάσκω για τη στιγμή που όλοι οι ελέφαντες συνειδητοποιούν ότι έχουν φτερά και μπορούν να ανυψωθούν πάνω από το βούρκο.
My room is aflutter with a thousand hummingbirds all hovering in one place. A rapt expression on every single face. Hanging on every word for one wild minute as though they were wildflowers.		Η Τάξη μου αναστατώνεται από το φτερούγισμα χιλιάδων κολιμπρί 1  που αιωρούνται επιτόπου, εκστατικά προσωπάκια, αιωρούνται πάνω από κάθε λέξη, για ένα άγριο λεπτό, σαν πάνω από αγριολούλουδα.
I teach for that minute. I teach for the same reason that every teacher teaches.		Διδάσκω γι' αυτή τη στιγμή. Διδάσκω για τον ίδιο λόγο που κάθε δάσκαλος διδάσκει.
The pebble doesn't know how long the ripples reach is. But I restart my heart each day and learn things about myself as though I were an empty wooden bucket and every student a wishing well.		Το βότσαλο δεν ξέρει για πόσο καιρό θα το χαϊδεύουν τα κύματα. Όμως, κάνω επανεκκίνηση/restart 2  κάθε μέρα στην καρδιά μου και μαθαίνω πράγματα για τον εαυτό μου, λες και είμαι ένας άδειος ξύλινος κουβάς και κάθε μαθητής ένα πηγάδι ευχών.
They say those who seek to teach must never cease to learn, So I teach for the moment everything catches fire and suddenly starts to burn.		Λένε ότι εκείνοι που θέλουν να διδάσκουν ποτέ δεν πρέπει να σταματούν να μαθαίνουν, Έτσι, διδάσκω για τη στιγμή που όλα αναφλέγονται κι αρχίζουνε να καίγονται.

Πηγή: https://www.teachingchannel.org

  1  

Το κολιμπρί είναι μικρό πουλί της Αμερικής, που τρέφεται με νέκταρ και είναι γνωστό για το γρήγορο κτύπημα των φτερών του. Τα κολιμπρί κουνούν τα φτερά τους μέχρι 70 κτυπήματα το δευτερόλεπτο και μπορούν να πετάξουν και προς τα πίσω. Κάποια από αυτά διανύουν κάθε καλοκαίρι 2.500 μίλια από το Μεξικό μέχρι την Αλάσκα για να αναπαραχθούν. Τρέφονται πετώντας πάνω από τα αγριολούλουδα από τα οποία ρουφούν το νέκταρ. Βάζοντας σε ένα κόκκινο κυπελλάκι σιρόπι (4 νερό / 1 ζάχαρη), έρχονται τα κολιμπρί και πίνουν ... Μαζεύονται ακόμη και στην παλάμη του χεριού αν το σιρόπι έχει κόκκινο χρώμα! Τα κολιμπρί όταν υπάρχει έλλειψη τροφής ή το βράδυ μπαίνουν σε ένα είδος νάρκης επιβραδύνοντας τον μεταβολισμό τους στο 1/15 του κανονικού ρυθμού τους.

  2  

«Κάνω επανεκκίνηση/restart»: Κλείνω τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και τον ξανανοίγω. Όταν κλείνει ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής αδειάζει η RAM (Random Access Memory), η Μνήμη Τυχαίας Προσπέλασης, και όταν ξανανοίγει «φρεσκάρεται» έχει απαλλαγεί από διάφορα κατάλοιπα που τον φορτώνουν με άχρηστα «υπολείμματα» προγραμμάτων που καθυστερούν ή και εντελώς μπλοκάρουν τη λειτουργία του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Συχνά, κάποια προβλήματα στη λειτουργία του ηλεκτρονικού υπολογιστή λύνονται με το «φρεσκάρισμα» που προκαλεί η επανεκκίνηση, το restart.

Υπάρχει κι ένα σχετικό ανέκδοτο:

Σε ένα αυτοκίνητο που δεν ξεκινούσε ήταν τρεις: ένας μηχανικός αυτοκινήτων, ένας ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων κι ένας κομπιουτεράς. Προσπαθούν οι δύο, ο μηχανικός και ο ηλεκτρολόγος και δεν τα καταφέρουν, οπότε ο κομπιουτεράς προτείνει: Ρε παιδιά, δεν βγαίνουμε να ξαναμπούμε (επανεκκίνηση/restart) μπας και ξεκινήσει!